استاد جعفر دیناروند - رئیس مرکز بررسی های اجتماعی ایران اُنا: فعالیت های آدمی همیشه مورد ارزیابی قرار می گیرند.برداشت های متفاوت از نوع رفتارها نشان دهنده ی انتظارات مختلف مردمی است که آن ها را مشاهده و لمس می کنند.رفتار شناسی یکی از شاخه های منشعب از علم روان شناسی است که در رشته تربیتی دارای نفوذ بسیاری است.رفتارها از این نظر که نشان دهنده ی درون آدمی هستند، شخصیت را نیز رقم می زنند.بدیهی است که رفتار سنجیده و همراه شونده ی با زمان، امری است که در علوم تربیتی دارای کاربرد فراوانی است.

انقلاب اسلامی ایران به عنوان رویدادی بزرگ و غیر قابل پیش بینی در جهان امروز برای آغازین آن و نیز استمرار و به بار نشستنش دارای فعالیت های گوناگونی بوده است.در درون جامعه ی ایرانی رفتارهایی را بروز داد که مردم پشتیبان آن بودند و در دنیای خارج دارای تفاسیری گردید که متمرکز بر فرهنگ غیر ایرانی بود.به زبان ساده آنچه به عنوان رفتار انقلابی در درون برگزیده شد متفاوت از برداشت هایی گردید که در برون مرزها انجام می گرفت.در این میان اصل و اساس رفتارها که نتیجه ی تفکرات انقلابی و واژگون کننده ی رژیم شاهنشاهی بود چندان جدی گرفته نشد.

تفاوت میان واقعیات رفتارها و برداشت های متناقض و گاه متضاد سایر کشورها ما را بر آن می دارد تا موضوع رفتارشناسی در انقلاب را بسیار مهم و در عین حال علمی بدانیم.به زبان ساده باید میان انواعی از رفتارهای درست و نادرست انقلاب تفاوت قائل شویم و برای درستی و عدم آن دلایل کافی ایجاد نماییم.رفتار شناسی انقلاب به آن بخش از فعالیت های خاص اتلاق می گردد که بر اساس آن نوع بروزی های حاصل از وضعیت را معرفی می نماید.

رفتارهایی که در ابعاد مختلف روی داده و یا می دهند و افراد یا افرادی که آن ها را بروز می دهند یا خواهند داد،مورد کنگاش قرار گرفته و برای رفع موانع ناشی از عدم شناخت تلاش می نماید.رفتار شناسی در این میان تابع وضعیت های سه گانه ی قبل، ضمن و بعد از انقلاب می شود.ما بر آن هستیم تا در وهله ی اول به جامعه ی خود این حقیقت را منعکس نماییم که رفتار انقلابی بیانگر ماهیت کار ماست و می بایست انچنان باشد که ظلم ستیزی و دعوت به حق در آن انعکاسی انسانی داشته باشد و در وهله ی دوم به دنبال اصلاح رفتارهایی  هستیم که در ابتدای انقلاب همچنان ادامه دارند.

رفتار شناسی برای اهل علم راهی برای ترقی و ترفیع مردمانی است که می کوشند با تغییرات جهانی حرکت کنند و از دگماتیسم و دیکتاتوری فاصله گیرند.خشونت و حملات ناشیانه برای بسیاری ،حرکت انقلابی تلقی شده و همچنان می کوشند تا ماهیت آن را حفظ نمایند.این واقعیت که نمی توان همه ی رفتارهای انقلابی را در همه ی زمان ها پیاده نمود ما را بر آن می دارد تا در رفتارهای خود تجدید نظر کلی کنیم و در صدد این حقیقت باشیم که انقلاب هرگز با خشونت و کشتار موافق نیست.

رفتارهایی که دارای منظورهای متفاوتی هستند نباید برای صدور منظورهای خاص ایجاد شوند.رفتارهای بروزی باید انعکاسی از حقیقت داشته باشند و در این زمینه شناخت رفتارهای انقلابی کار را برای بازسازی و اصلاح آماده می کند.هنوز در خواب ماندن و در دنیای سال پنجاه و هفت قرار داشتن در بعضی از افراد موجود است و به همین دلیل است که رفتارهای بروزی برای نشان دادن اعتراض به رژیم را در موقعیت های متفاوت ایجاد می نمایند که اثرات منفی آن ها نه تنها مشکلی را حل نمی کند که گره هایی را بر سایرین می افزاید.

رفتار شناسی برای علمای بزرگ نوعی مطالعه ماهیتی در زمان و مکان است.تفاوت میان زمان و مکان باعث تغییر در نوع رفتارها می شود.باید با شناخت نوع رفتارها و بیان منظورها برای تغییر در آن ها و نیز ترقی و ترفیع به سمت جذابیت و معرفی انقلاب و اینکه رویداد بزرگ اسلامی ایران دارای مقاصد کبیر انسانی است ،نوعی تلاش متفکرانه در استمرار ایجاد نمود تا بهانه ای برای توقف تفکرات انقلابی در دیگر مناطق جهان به وجود نیاورد.

صدور انقلاب را نمی توان با خشونت و رفتارهای احساسی به سرانجام رساند.برای این منظور تلاش برای شناخت انواع رفتارها لازم می آید که غفلت از آن باعث دورشدن از تدبرات علمی می گردد.گریزان شدن مردم از انواعی از رفتاها که مبین انعکاس انقلاب است نوعی توقف در مقاصد را ایجاد خواهد نمود.رفتار شناسی تلاشی علمی و عاقلانه است که به اصلاح و تکامل انواعی ازکوشش ها منجر می شود.