اگرچه مرحله دوم انتخابات مجلس به لحاظ تعیین ترکیب و آرایش سیاسی مجلس دهم بسیار مهم است، اما تقریبا می توان گفت ریاست این مجلس دو کاندیدای اصلی دارد. عارف و لاریجانی دو نماینده ای هستند که احتمالا برای ریاست مجلس دهم با یکدیگر رقابت خواهند کرد. اما آیا تفاوتی می کند که رئیس مجلس آینده چه کسی باشد؟

مایلم عارف رئیس شود اما احتمالا لاریجانی خواهد شد
ناصر ایمانی فعال سیاسی اصولگرا گفت: «به طور کلی نقش رئیس مجلس بی اهمیت نیست؛ چنانکه حداقل در دو سال اخیر ما شاهد بودیم که رئیس مجلس چه نقش مهم و با اهمیتی دارد.»

وی ادامه داد: «از سوی دیگر من از جوانبی فکر می کنم نقش رئیس مجلس آینده مهم تر از مجالس قبلی است چرا که مجلس آینده دو شاخصه مهم دارد که باعث می شود کار رئیس مجلس (هر کسی باشد) سخت تر از دوره های قبل باشد.»

ایمانی در توضیح شاخصه اول مجلس دهم به فرارو گفت: «اول آنکه در مجلس آینده تقریبا هیچ اکثریتی از هیچ گرایشی نخواهیم داشت و چند تیپ فکری با درصد کمی اختلاف، با هم برابر هستند. این در حالی است که تقریبا تمامی مجالس بعد از انقلاب (غیر از مجلس اول) دارای یک اکثریت و یک اقلیت بود و این موضوع کار را برای رئیس مجلس راحت تر می کرد، چون می دانست با چه اکثریتی روبرو است.»

وی ادامه داد: «اما وقتی مجلسی باشد که تقریبا اکثریت جدی در آن وجود نداشته باشد کار برای مدیریت مجلس سخت تر می شود و باید با چندین گروه هماهنگی کند و نظر آنها را در مجلس جلب کند.»

وی در توضیح شاخصه دوم مجلس آینده که باعث سخت تر شدن کار رئیس مجلس آن خواهد شد گفت: «دوم آنکه مجلس آینده از جهت نیروهای تاثیرگذار و تخصصی دچار ضعف جدی است و این موضوع هم در مجالس بعد از انقلاب بی سابقه است.»

این فعال سیاسی اصولگرا ادامه داد: «اگر در مجلس نیروهای تخصصی و تاثیرگذار وجود داشته باشند معمولا نمایندگان در بحث های مختلف به نظر و دیدگاه نمایندگان تاثیرگذار نگاه می کنند. اما متاسفانه به نظر می رسد مجلس آینده از این نظر ضعیف است و چهره های شاخص اقتصادی، سیاست خارجی و اجتماعی در آن وجود ندارد.»

وی افزود: «از این منظر مجلس آینده خیلی موجی می شود و چون وزنه هایی که بخواهند تاثیرگذار باشند وجود ندارند نمایندگان با یک موج یک رای می دهند و با یک موج دیگر رای دیگری خواهند داد.»

ایمانی در پاسخ به این سوال که آیا اینکه رئیس مجلس آینده عارف بشود یا لاریجانی فرقی می کند؟، گفت: «با توجه به دلایلی که عرض کردم رئیس مجلس آینده باید کسی باشد که بتواند اینها را جمع و جور کند. آقای عارف روی بخشی ار نمایندگان نفوذ دارد و آقای لاریجانی هم روی بخشی دیگر. اما به نظر من اگر برای مصالح مجلس نگاه کنیم آقای لاریجانی رئیس مجلس بشود بهتر است، اما اگر از جنبه های سیاسی نگاه کنیم آقای عارف رئیس مجلس شود بهتر است.»

این فعال سیاسی اصولگرا ادامه داد: «آقای لاریجانی هشت سال است که رئیس مجلس است و از قوانین و آیین نامه های داخلی مجلس اطلاع کامل دارند و برای چگونگی اداره مجلس تجربه کافی دارند و با طبع نمایندگان هم آشنا هستند. اما آقای عارف نه تنها تجربه ریاست مجلس ندارند بلکه ایشان تاکنون حتی نماینده هم نبوده اند و این موضوع کار را برای ایشان سخت می کند.»

وی افزود: «اما از جنبه های سیاسی و به دلیل تعاملات بهتر آقای عارف با دولت و برای تسهیل روابط مجلس با دولت، آقای عارف رئیس مجلس شوند بهتر است.»

این فعال سیاسی اصولگرا تصریح کرد: «البته من معتقدم به جهت سختی کار رئیس مجلس آینده، هر کدام از این آقایان اگر زرنگ باشند نباید ریاست مجلس را قبول کنند چرا که قبول ریاست مجلس آینده به جهت سختی کار آن نوعی ایثارگری می خواهد.»

ایمانی در پاسخ به این سوال که احتمال ریاست مجلس کدام یک از این دو نفر بیشتر است؟، گفت: «من احتمال ریاست آقای لاریجانی را بیشتر می دانم؛ اگرچه خودم می پسندم که آقای عارف رئیس مجلس دهم شود.»

اولویت باید با عارف باشد
دکتر علی تاجرنیا نماینده پیشین مجلس و فعال سیاسی اصلاح طلب گفت: «هم آقای عارف و هم آقای لاریجانی واجد صلاحیت برای مدیریت مجلس آینده هستند و قابلیت های مربوطه را دارند اما در این باره طبیعتا بنده ارجحیتی برای آقای عارف قائل هستم.»

وی در بیان دلایل خود مبنی بر ارجحیت عارف نسبت به لاریجانی برای ریاست مجلس دهم گفت: «اول اینکه آقای عارف با بیشترین آرا در بین حوزه های انتخابیه سراسر کشور به مجلس راه یافتند و این یک ویژگی خاص است. دوم اینکه آقای لاریجانی در حوزه انتخابیه خود نتوانست عنوان اول را کسب کند و شاید اگر قرار باشد احترامی به افکار عمومی بگذاریم آقای عارف از این جهت و جایگاهی که در لیست تهران دارند شرایط بهتری برای ریاست مجلس داشته باشند.»

تاجرنیا اظهار کرد: «دلیل سوم اینکه علی رغم اینکه ترکیب مجلس آینده ترکیب معتدلی خواهد بود و ممکن است تعداد زیادی از اصولگرایان هم در آن حضور داشته باشند اما نوع مواجهه ای که در مجلس نهم با لاریجانی شکل گرفت و مخالفت هایی که از داخل اصولگرایان با ایشان شد؛ شاید این حساسیت ها نسبت به آقای عارف با اینکه اصلاح طلب است کمتر باشد.»

وی ادامه داد: «به هر حال یکسری از حریم ها از سوی اصولگرایان نسبت به مدیریت مجلس نهم شکسته شد که اگرچه این اقدامات محکوم است اما ممکن است آثار آن به مجلس دهم کشیده شود.»

این فعال سیاسی اصلاح طلب در بیان دلیل چهارم ارجحیت عارف به لاریجانی برای ریاست مجلس دهم گفت: «آقای عارف در پست اجرایی همچون معاون اول بوده و سابقه جدی در پست های اجرایی دارد که می تواند یکی از ضعف های مجلس در ارتباط با عدم کار کارشناسی در طرح های ارائه شده را پوشش دهد.»

وی ادامه داد: «در مجلس عمدتا طرح هایی که مطرح می شود رای نمی آورد چون این طرح ها کارشناسی نشده است؛ اما لوایح دولت چون بدنه کارشناسی آنها را تهیه کرده با اقبال مواجه می شوند. لذا چون آقای عارف تجربه کار در سیستم اجرایی دارد می تواند کمک کند که طرح های مجلس نیز از پختگی لازم برخوردار شوند.»

وی افزود: «این موضوع خصوصا در مدیریت مجلس بسیار مهم است چون طرح هایی در ادوار قبلی مجلس رای آوردند که بعدا چون تناقض داشتند برگردانده شدند.»

تاجرنیا در بیان دلیل پنجم گفت: «آقای عارف در روی کار آمدن دولت تدبیر و امید نقش مهم و استراتژیکی داشت و اخلاق سیاسی حکم می کند این حرکت ایشان را ارج بگذاریم چه بسا اگر ایشان در انتخابات سال 92 کنار نمی کشیدند اکنون دولت تدبیر و امیدی وجود نداشت و به تبع آن فضای مجلس هم متفاوت می شد و در جایگاهی که امروز قرار داریم نبودیم.»

وی تصریح کرد: «لذا ضمن احترام کامل به آقای لاریجانی و همراهی ایشان با دولت و به خصوص در موضوع برجام من فکر می کنم اولویت ریاست مجلس آینده با آقای عارف است.»