ایران اُنا - عزیزالله احمدی: از وقتی که نایب رییس نظام صنفی کشاورزی خوزستان  به ورشکستگی شرکت نیشکر هفت تپه تاکید  و صراحتاً به غیر فعال بودن این شرکت اشاره کرد!! واگذاری اش به بخش خصوصی!! یگانه راه احیاء و  بازگرداندن آن به چرخه تولید بود!!

کارخانه ای که نه تنها تامین کننده مواد اولیه برای دو شرکت کاغذپارس و حریر خوزستان است بلکه نمادی از رونق و امید به روشنی چراغ  اشتغال برای مردم شوش است!

اما چند سوال؟

آیا واقعاً با واگذاری این شرکت به بخش خصوصی می‌توان به احیای آن و خروج شرکت از بحران امیدوار بود؟

آیا کارگران زحمت کش آن می توانند هم به حقوق معوقه انسانی و کاری خود  امید داشته باشند و هم به عدم اخراج؟

آیا این واگذاری واگذاری  می تواند ظریب امنیت شغلی  را به نفع مردم شوش محفوظ نگه دارند؟

آیا این پیروز مزایده ! توان بازسازی و نو سازی این شرکت قدیمی شوش را دارد؟

آیا  مسولان به جای  واگذاری آن به دو شرکت زئیوس و آریاک از استان لرستان ،نمی توانستند آن را تحت پوشش سازمان های چون تامین اجتماعی و..و...دربیاورند ؟

آیا این واگذاری به بخش خصوصی با مطالعه ، بررسی و شناخت کامل از تاثیراتش  بر صنعت، توسعه و نیروی کار شوش انجام گرفته است ؟ کدام بررسی؟ کدام مطالعه؟!

آیا اقدام لازم برای کاهش آسیب پذیری کارگران  این صنعت واگذار شده، انجام گرفته است؟‌

آیا مقررات حفاظت از نیروی کار در روند این واگذاری به بخش خصوصی در نظر گرفته شده است؟ آگر آری با کدام تضمین ها؟؟

آیا ...آیا....آیا....!!

از وقتی که  که واگذاری 100 درصد سهام شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه که از شرکت های زیرمجموعه شرکت مادر تخصصی وزارت صنعت، معدن و تجارت  به تصویب هیات واگذاری  رسید!! و صدایی از کسی بر نیامد پیش بینی روزهای تلخ برای مردم دور از انتظار نبود!!

مسئول رفع این همه نگرانی ها ی کارگران و مردم شوش کیست؟ نماینده مردم شوش که خود عضو کمسیون کشاورزی است چرا پای  وزیر صنعت،‌معدن و تجارت را به این کارخانه نمی کشاند تا با مشاهده آخرین وضعیت این شرکت ، یا ضمانت رونق آن را به مردم شوش بدهد یا مانع واگذاری آن به بخش خصوصی  شود!!

شوشی که هم اکنون مدعیان سندنویسی اش به فکر توسعه اش افتاده اند چگونه است که نمی توانند پیش بینی کنند جایگاه صنعت نیشکر هفت تپه تا چه حد در رفع بیکاری و ایجاد اشتغال موثر است؟ و چگونه است که نمی توانند آن را از بحران کنونی اش خارج کنند!!

مردم شوش از واگذاری شرکت قند به غیربومی هایی که از تخصص! فقط پول دارند و احیاناً نفوذ!! و آن سرنوشت تلخی که بخش خصوصی برای برخی شرکت ها و مردمش  در گذشته رقم زده است هیچ خاطره ی خوشی ندارد!!

بنابراین واگذاری این کارخانه با شرایط کنونی  اگر نگوییم  در بد ترین حالت به ورشکستگی کامل و قطعی اش خواهد انجامید در بهترین حالت  قطعا از شمار کارگران و پیمانکارانش خواهد کاست و این یعنی تشدید بیکاری و نارضایتی مردم و عقب گرد شوش به سمت رکود ، بیکاری بیشتر و توسعه نیافتگی !!

متاسفانه  در سالهای اخیر ،ناآگاهی ها و عدم جسارت و گاه  سیاسی کاری ها  باعث غفلت از سرنوشت این صنعت  مردم شوش  شده است!به همین دلیل این شرکت چند سالی است که در صف فروش و لیست واگذاری ها، قرار گرفته  است !!

نماینده محترم شوش به عنوان عضو کمسیون کشاورزی مجلس چرا باید می گذاشت تا این شرکت به مرز ورشکستگی نزدیک شود تا بهانه ی واگذاری اش توجیه پذیر شود!!!

آیا همین زمزمه های چند ساله  برای واگذاری ، خود باعث رکود و سردرگمی  کارکنان نسبت به آینده  شغلی خود و در نتیجه  تشدید بی انگیزگی برای تولید و رونق آن نبوده است؟

آیاامروزه  همین موضوع باعث نشده است تا ما شاهد باشیم صنعت کشت نیشکر هفت تپه همچون  اسیری دست بسته در برابر سازمان خصوصی سازی و بخش خصوصی  قرار بگیرد!!!

کجای اصل 44 بنا بود  کارخانه های این شهر را به خاک سیاه بنشاند و زندگی کارگران زحمت کش آن را  که هم بی حامی اند و هم صدایشان به گوش هیچ مسئولی  نمی رسند ، این گونه متلاطم کند!!

سوال ما از نماینده محترم شوش این  است که آیا این بود هدف  قانون احیاء کارخانه جات شوش!!!

ایشان چرا ضمن استفاده از اختیارات قانونی خود، وزیر اقتصاد را در خصوص توقف این واگذاری متقاعد نمی کند ؟ چرا  به جای آن طرحی چند ساله برای خروج این شرکت از وضعیت موجود ارائه نمی دهد تا  هم از نابودی این صنعت و هم ازنابودی آینده ی شغلی کارگران و زحمتکشان این شهر محروم جلوگیری کند!

یکبار هم که شده بیاییم با مردم صادق باشیم و اگر می توانیم،  گامی  برداریم  و اگر نه، بگوییم: نمی توانیم !!

باری:

کسی با واگذاری اصولی و تضمین شده ی این شرکت به بخش خصوصی مخالفتی ندارد ولی به یک شرط اساسی! و آن این که  نماینده محترم به عنوان وکیل مردم، باید مسولان را نخست وادار و ملزم به "نوسازی و بازسازی"کارخانه کند و سپس آن را به سود دهی برساند  و بعد  آن را به "اهل اش" واگذارد !! تا هم اشتغال را محفوظ نگه دارد  و هم  وضعیت آن را به روزهای اوج گذشته اش برساند!

این اولش و این هم آخرش! خلاص !!