اعظم هر شب، خاطرات تلخ 21 روز شکنجه را در ذهنش مرور می‌کند، مرور می‌کند که چگونه شوهر معتادش توانست او را با چاقو آزار دهد، مرور می‌کند آن زمان که آب را به زور در دهانش می‌ریخته و دیگر نمی‌توانسته نفس بکشد.

او هر شب که می‌خوابد به یاد شب‌هایی می‌افتد که درون یک صندوق فلزی دربسته و بدون اکسیژن می‌خوابید و پاهایش می‌سوخته چون شوهرش زیر صندوق آتش روشن می‌کرد.

اعظم می‌خواهد بخوابد اما خیال دخترانش نمی‌گذارد. او هنگام نفس کشیدن به یاد لحظه‌ای می‌افتد که شوهرش در حال خفه کردن دخترش بود. به یاد شکسته شدن فک هانیه با ضربات وحشیانه شوهرش می‌افتد.

در مجموع، این 21 روز می‌گذرد و یک شب شوهر شیشه‌ای اعظم، مردی غریبه را به خانه می‌آورد، او که توهم خیانت داشته به مرد غریبه می‌گوید که تو همسرم را می‌شناسی و با هم رابطه داشته‌اید، مرد که اوضاع زن و بچه‌ها را می‌بیند به بیرون رفته و به پلیس مشهد زنگ می‌زند؛ به هر حال بعد از پنهان شدن و فرار کردن شوهر اعظم، پلیس او را دستگیر می‌کندو به بازداشتگاه می‌برد، اعظم و دو دختر نیز توسط اورژانس اجتماعی به بهزیستی واگذار می‌شوند.