تهران - ایران اُنا: قلم شکسته با تدبیر در یک راه یافتن است. توانی بسیار و قوتی فراوان.تدبیر را از بین بردن خطاست و گرفتار نمودن در اشتباه است. تدبیر را مانند آبی روان تصور کردن صواب است و از بین بردن تنها آرزویی پر اشتباه است.

شوش - ایران اُنا: فریاد ها را باید با هم جمع کرد تا نوساناتی قابل قبول داشته باشند.ما که اهل فریاد نیستیم.بیگانه ای از جنس بیگانگانیم.فریاد ما قلم ماست.شکسته ی آن هم ترجیح پذیر است و فریاد نیمه صدای آن هم قابل قبول.

تهران - ایران اُنا: بغض در گلو می ماند و فریاد بی معنا می شود. ناشایستگی خود نمایی می کند و شایستگان در درون باقی می مانند. اعتراض را معنایی نمی یابند و آن را با انواع شکل ها خلط می دهند.

تهران - ایران اُنا: نقد شکسته را راهی برای آرامش و تخلیه ی روانی می پندارند و از خصومت علنی پرهیز می کنند.نقد شکسته در این دایره معنا می یابد و لنگ لنگان در جاده ی تند و سراشیبی حرکت می کند.

تهران - ایران اُنا: قلم را با تفکر شکسته دوستی بسیار است. دو دوست دیرینه و غمخوار که در دنیای تعصب طرد و گوشه گیرند. آن ها یکدیگر را درک می کنند و از غوغاها فقط صداها را می شنوند. به مانند کوه نشستگانند که غرق شده ها را زیر پای خود می یابند.

تهران - ایران اُنا: دنیا در هر لحظه اش شکسته تر می گردد.به امیدی که شاید آن قدر بشکند که نای بلند شدن نداشته باشد.در آن صورت است که قلم ها برمی خیزند و دنیای واقعی را ترسیم می کنند.

تهران - ایران اُنا: جامعه در حرکت خود دایره وار سرعت می گیرد در حالی که در توقفگاه حیوانی خود نمایان می شود.نیرنگ و دروغ جای راستی و درستکاری را اشغال می کند و قلم شکسته نیز جز نظاره گری راهی نمی یابد.

تهران - ایران اُنا: رویای شکسته بیانگر حقیقتی انسانی است که با واقعیت ها مواجهه می شود.میان حق و واقعیت جدال هاست و همین برای قلم تلاطم ساز است.

تهران - ایران اُنا: خاطرات شکسته هرگز به معنای شکستگی اندیشه و تفکر نیست که اگر بود قلم آن را منعکس می کرد. شکستن قلم از شکستن خاطرات متاثر می شود و بدین سان رکودی به اندازه ی سکون درونی می یابد.

شوش - ایران اُنا: شوش مانند هر شهری دارای نام های خاصی است.این اسم ها که در طول تاریخ ایجاد شده اند دارای داستان هایی معین هستند.در واقع هر نام دارای پیشینه ی علتی است که باعث ایجاد شده است.

تهران - ایران اُنا: شکستن دل گرچه کاری آسان و سهل برای بسیاری تلقی می شود اما در بعد قلم تاثیراتی جامعه نگر دارد.نمی توان سهل را در این رابطه دخیل دانست که اگر این چنین شود جامعه ی انسانی به سوی مرگی می رود که امکان بازگشت در آن رویاست.

تهران - ایران اُنا: قلم شکسته اصطلاحی معنا دار و با مفهوم برای اهل علم است. قلمی که توانایی نوشتن ندارد و قادر نیست تا آنچه را در ذهن دارد بر صفحه گذارد.

تهران - ایران اُنا: شاید برای درد بی درمان سخن پایانی بی معنا باشد زیرا این درد هر روز گسترش می یابد و از حد تصور نیز فراتر می رود.دردهایی که درمان هایی برایشان متصور نیست.

تهران - ایران اُنا: مرگ برای نیست باوران درد بی درمانی است. علاجی برای جلوگیری از آن نیست. خط پایانی است که بهترین امکانات هم قابل علاج آن نیستند. منتظر مرگ ماندن برای بسیاری هضم شده است.

تهران - ایران اُنا: انتظار و امید راهی برای کوشش ها می گردند و نا امیدی و احساس شکست بهانه هایی برای سکون و گوشه گیری می شوند.